Chodź, pokażę ci dno
Czym czarują, a czym są
Godni
Cennym złotem obsypane
Ołtarze pełne mąki i wina
Cuchną
Monument tworzą w korze twej
Oddany miejsce swoje ma
W zaświatach
Ukorz się człeku przed obliczem
Jego śmiałym, krętym namiestnikiem
Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów
Przeraża służalcza ciemnota
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj
Zostańcie w swoich świątyń progach
Bądź i czcij, oddanie służ
Życie złóż, do końca
Gardź sobą, innymi gardź
Osiągniesz błogi stan w grobie
Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów
Przeraża służalcza ciemnota
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj
Zostańcie w swoich świątyń progach
Godni pasterze dusz przewodzą masom łbów
Przeraża służalcza ciemnota
Nie dla mnie modły, prośby, urojony raj
Zostańcie w świątyń progach
