Prasa, książki niszczą się
Tkanek roślin żal
Oddają ciepło nam
Nieczytane
Naszym uszom jawi się
Wyrywków smutna treść
Kontaminacji twór
Wypowiedz się, by ciszy nadać sens
W tej mowie tylko pustka
Słowotok bzdur składanych bez pojęcia
Łakniesz gawiedzi poklasku
Mało wiesz, za mało
Świadomość ta umyka ci
Dla ciebie ważne to, że mówisz
Nie nonsens, bylejakość, błąd
Wypowiedz się, by ciszy nadać sens
W tej mowie tylko pustka
Słowotok bzdur składanych bez pojęcia
Łakniesz gawiedzi poklasku
Fałsz to fałsz, to wymysł
Podatny grunt wchłonie go
Ty sączysz treść z powabem
A społeczeństwo bliskie tobie zbiera plon
Wypowiedz się, by ciszy nadać sens
W tej mowie tylko pustka
Słowotok bzdur składanych bez pojęcia
Łakniesz gawiedzi poklasku
Wypowiedz się, by ciszy nadać sens
W tej mowie tylko pustka
Słowotok bzdur składanych bez pojęcia
Łakniesz gawiedzi poklasku
