Oude boom, oude boom
Elke dag dezelfde droom
Z'n oude schors maakte 'm nors
Hij wilde straks niet ongevraagd
Als hij doormidden werd gezaagd
Als 'n soort stank voor dank
Zijn dagen slijten als een plank
Niet als brandhout of als krant
In de haard en dan in brand
Of door een storm neergemaaid
Straks als hij was uitgewaaid
Liggen rotten in het woud
Tussen al dat andere hout.
Oude boom, oude boom
Elke dag dezelfde droom
Z'n hout dat werd gebruikt voor klompen
Stoere spitse, niet van die stompe
En mooi gelakt in volle glans
Maakte hij een klompendans.
De oude boom, hij kreeg zijn droom
Een meisje had ze daar zien staan
Ze trok twee nieuwe klompen aan
Ze had ze met de rest vergeleken
Er met haar hand over gestreken
Heel zachtjes schoof ze met haar voet
Zoals een klompenmeisje doet
En toen ze zei: 'die wil ik houden'
Was de boom weer helemaal de oude.
Oude boom, oude boom
Vraag niet wat ie er van vond
Toen ze in zijn klompen stond
De oude boom hij was geveld
Maar nog lang niet uitgeteld
Nee, de boom hij mocht niet klagen
Na z'n dood werd hij gedragen
Precies zoals hij altijd wou
Aan de voeten van een vrouw.
