Del Eshkandeh

دلم اِشکنده ی ای روزگاره چونو اِشکسته که دی تُه نداره بسی که آرِموناس رَن وِ کوری گمونم وا کسی دی ساز نَیاره گمونم وا کسی دی ساز نَیاره بسی که خسته از دوش و پَریرُم نومِ خوم هم دیه رهده ز ویرُم چونو بی هُمدُرنگی تهل و لیشه کی گوی حار قشه حُشکِ کویرم کی گوی حار قشه حُشکِ کویرم نیوفتا دی تیام بِت ای زَمونه چه دیدُم غیر غم زِت ای زمونه چه کِردی که شو و رو خُو ندارن گرف کارون وِ دردت ای زمونه گرف کارون وِ دردت ای زمونه بنه دنیا چطو دَنگ ای دراره خُنهِ هر رو وه يَه رنگ ای دراره سر ناسازگاری داره وا مو ولا خین ز دل سنگ ای دراره ولا خین ز دل سنگ ای دراره پریشونم پریشون ای زمونه تَشی وُفتا منِه جون زمونه ندیده هیچ کسی زس مهرَوونی هوار از چنگ و دندونه زمونه هوار از چنگ و دندونه زمونه ولا دی کوه گِرهم از کار دنیا کَدُم خیرده وِ زیر بار دنیا نداره چشم و ری وا آدمیزاد وه دست کینه نم اوسار دنیا وه دست کینه نم اوسار دنیا