Tanhatarin Mard

تنها ترین مردم به دوشم کوله باره غم از غم ها لبریزم کوه صبور شانه ام از بار غم ها خم من قصه دردم، تنهای شبگردم تنها دو دست مهربان تو پناه من چشمان تو تنها چراغ کوره راه من تنها تو ماندی از همه دنیا برای من آن شانه های نازک تو تکیه گاه من تنها تو هستی در تمام لحظه های من تنها تو ماندی جز خدای من برای من آه ای هستی من شور مستی من برچین اشک مرا برچین هستی می گذرد مستی می گذرد بنشین پیش دلم بنشین از ازل خالم زد رقم با تو نقش تقدیر است خود تو می دانی با تو می مانم بی تو می میرم آه ای هستی من شور مستی من برچین اشک مرا برچین هستی می گذرد مستی می گذرد بنشین پیش دلم بنشین از ازل خالم زد رقم با تو نقش تقدیر است خود تو می دانی با تو می مانم بی تو می میرم عاشق ترین مردم که می میرم برای تو ای وای اگر باشد به تو عاشق خدای تو من قصه دردم، تنهای شبگردم تنها دو دست مهربان تو پناه من چشمان تو تنها چراغ کوره راه من تنها تو ماندی از همه دنیا برای من آن شانه های نازک تو تکیه گاه من تنها تو هستی در تمام لحظه های من تنها تو ماندی جز خدای من عزیز من برای من