قسم به خون
قسم به شیر مادرم
خفه نمی مونم حتی وقتی کشیده ماشه رم
جلو کفتار می میرم ولی یه شیر با شرف
یه سیلی هم به من بزن پیر ناخلف
ببین رحم من تمامه سهمم از جهان
تو با هر چی میخوای بزن سنگرم دستام
شاید حتی اشکم ببینی
به خون آغشته ست ولی تسلیم نمیشم
مرگ؟ جان عشق است
صدام تو خیابونه
خب خفم کنی بی فایده ست
ما میلیون ها بذر کاشتیم، آماده ی ایفای نقش
بی سایه پخش مثل تیرای پخش کنت
تش مترسکات حلق آویزن، دونه دونه تیرای برق
خط سمت جناح وصل به هیچ جا نیستم
تولید ایرانم، بی انقضا
بیخ تا ریشه ام
جنازم هم نمی ذاره بکنی بی تاریخم
حتی آتیش، آهک، اسید، ذوب له کنیم یه جا
یا تیکه تیکم کنی، هر تیکمو بسپری به خاک
دونه دونه سبز میشم نتونی بشمُریم نگاه
من تمام من تمام من تمام مام
من؟ من؟ من تمام مام
سر طناب دار آخرین سرپنامه
آخ که اگه برسه دستای بازم به اون طناب دار می بوسمش،
طناب دار طناب جان طناب خان
منو ببر اونجایی که من تمام مام
طناب دار طناب دار طناب دار
می گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
قسم به پرواز هفت پنج دو
به عدد به هزار و پونصد گل خونی توی یه سبد
قسم به وطن قسم به این زندان ابد
تا قتل عام خاوران برمی گردیم عقب
قسم به اون لحظه ای که گرفته بودنت
کسی جلو نمیومد، شعار دادن همه
قسم به اون تیری که جا مونده تو تنت
پناه نبردی به کسی چون می فروختنت
قسم به طناب دار
به شجاعت ستار مادرای داغدار،
قسم به قتل افکار
قسم به اونی که ایستاد جلوی جبار
که محاکمه کنیم حاکمو کف دربار
قسم به خونا که ریختی و تقاص ندادی
آدم به آدم میرسه راه فرار نداری
هم وطنِ من تو وطنمی ما بی کرانیم
طنابِ دارو می بوسم تا تو تنها نباشی
