Why

ทิ้งตัวลงนอนกอดขาเธอเอาไว้ เพียงอ้อนวอนให้เธอไม่ไป (อยู่กับฉันก่อน) ทำได้เพียงแค่ภาวนาขอร้อง (วอนให้เธออยู่) กอดฉันไว้ให้นานกว่านี้ ไม่รู้ทำไมตัวฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจ เธอถึงได้ทิ้งฉันไปไม่มีเยื่อใยให้ทันได้บอกลา ทำไมต้องเป็นฉันที่โดนทำลายหัวใจซ้ำ ๆ อย่างนี้ ทำไมต้องเป็นฉันที่ทรมานหัวใจซ้ำ ๆ อย่างนั้น เมื่อเธอทิ้งฉัน ฉันนอนร้องไห้จนไม่มีน้ำตาออกมา เหลือไว้เพียงแค่คำลาที่เธอบอกมาแต่ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันทำอะไรผิดพลาดไป (หรือเปล่า) กลับมาบอกฉันก่อน (ต้องกอด) ตัวเองอีกนานไหม (วกวน) ยังคงฝืนตัวเองไว้ (ยังสับสนกับผู้คนที่ถามถึงเธอ) (ว่างเปล่า) ยังคงปลอบตัวเองไว้ (ต้องกอด) ยังคงยืนแทบไม่ไหว (ต้องรอ) ต่อไปอีกนานไหม (ยังคิดถึงภาพวันวานและเรื่องราวที่ผ่าน) ไม่รู้ทำไมตัวฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจ เธอถึงได้ทิ้งฉันไปไม่มีเยื่อใยให้ทันได้บอกลา ทำไมต้องเป็นฉันที่โดนทำลายหัวใจซ้ำ ๆ อย่างนี้ ทำไมต้องเป็นฉันที่ทรมานหัวใจซ้ำ ๆ อย่างนั้น เมื่อเธอทิ้งฉัน ฉันนอนร้องไห้จนไม่มีน้ำตาออกมา เหลือไว้เพียงแค่คำลาที่เธอบอกมาแต่ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันไม่ต้องการ ฉันทำอะไรผิดพลาดไป ฉันทำอะไรผิดพลาดไป ลองคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมา ฉันคิดว่าฉันโชคร้าย รบกวนตัวเองไม่นาน ฉันจะลืมเธอให้หมดใจ ลองคิดทบทวนเรื่องที่ผ่านมา ฉันคิดว่าฉันโชคร้าย รบกวนตัวเองไม่นาน ฉันจะลืมเธอให้หมดใจ