Az Naaz Chi Mekhandi

از ناز چه می خندی بر دیده که می گرید این دیده زمانی نیز خندیده که می گرید چون دیده ترا سرمست از باده اغیاری در خون خود از غیرت غلتیده که می گرید تنها نه از این مردم صد روی و ریا دیده است از مردمک خود هم بد دیده که می گرید لب نیک و بد دنیا ناخوانده که می خندد چشم آخر هر کاری پاییده که می گرید صد داغ نهان دارد این سینه که می سوزد صد گونه بلا دیده است این دیده که می گرید