اگر دستم رسد در چرخ گردون
از او پرسم که این چین است و آن چون
یکی را میدهی صد ناز و نعمت
یکی را نان جو آلوده در خون
الهی ای فلک چون مو زبون شی
دلت همچون دل مو غرق خون شی
اگر یک لحظه ام بی غم بِوینی
یقین دانم کزین غم سرنگون شی
فلک در قصد آزارم چرائی
گلم گر نیستی خارم چرائی
تو که باری زِ دوشم برنداری
میان بار سربارم چرایی
الهی ای فلک چون مو زبون شی
دلت همچون دل مو غرق خون شی
اگر یک لحظه ام بی غم بِوینی
یقین دانم کزین غم سرنگون شی
