สายธารที่ไหลกลับบ้าน

เหมือนดวงดาวนั้น เป็นดวงตา คล้ายดวงจันทร์นั้น เป็นรอยยิ้ม ของเธอ เหมือนมีเสียงลม ที่เอ่ยวาจา บอกฉันว่าเธอคิดถึง เหมือนได้กอดเธอ ในยามเช้า ผ่านแสงตะวัน ให้คลายหนาว เมื่อมองไปบนที่ใบไม้ คล้ายจดหมาย ที่เธอฝากมา ผ่านสายลม จะคอยนำทาง กลับบ้านเรา จะคอยนำทาง เมื่อมีเธออยู่ในใจ แม้ทางจะไกล ฉันไม่เคยเหงา เมื่อมองไปบน ที่สายธาร ปรากฏเงาของเธอ เคียงข้างฉัน ชีวิตยังคงไหลไป เพียงแค่ใจของเรา ไม่ไหลตาม ไม่นาน ฉันจะกลับไป จะไหลไปตามสายธาร ของความคิดถึง ฟ้าเวลานี้ จะบอกเวลา ว่าในไม่ช้า เราจะได้พบกัน เหมือนปลายภูเขา ที่ปลอบโยนฉัน ว่าใจเจ้าเอย จงแข็งแกร่ง ฉันมองกังหัน ที่หมุนไปช้า เฝ้ารอสายลม ให้หวนกลับมา ฉันฟังกังหัน ที่เอ่ยวาจา ว่าเธอก็รอฉัน อย่างนั้น จะคอยนำทาง กลับบ้านเรา จะคอยนำทาง เมื่อมีเธออยู่ในใจ แม้ทางจะไกล ฉันไม่เคยเหงา เมื่อมองไปบน ที่สายธาร ปรากฏเงาของเธอ เคียงข้างฉัน ชีวิตยังคงไหลไป เพียงแค่ใจของเรา ไม่ไหลตาม ไม่นาน ฉันจะกลับไป จะไหลไปตามสายธาร ของความคิดถึง เหมือนดวงดาวนั้น เป็นดวงตา (จะคอยนำทาง) คล้ายดวงจันทร์นั้น เป็นรอยยิ้มของเธอ (กลับบ้านเรา) เหมือนมีเสียงลม ที่เอ่ยวาจา (จะคอยนำทาง) เหมือนดวงดาวนั้น เป็นดวงตา (จะคอยนำทาง) คล้ายดวงจันทร์นั้น เป็นรอยยิ้มของเธอ (กลับบ้านเรา) เหมือนมีเสียงลม ที่เอ่ยวาจา (จะคอยนำทาง) (จะคอยนำทาง) (กลับบ้านเรา) (จะคอยนำทาง)