Khoram Mekuni

بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را شب ها به یاد روی تو خون است و دل، جان می کَنم ای یار سنگین قلب من زارم مکن بهر خدا من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من دوست می دارم تو را (دو دیدهٔ تر دارم) (دردی به جگر دارم) (دو دیدهٔ تر دارم) (دردی به جگر دارم) اما به هزار امید سوی تو نظر دارم اما به هزار امید سوی تو نظر دارم بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را شب ها به یاد روی تو خون است و دل، جان می کَنم ای یار سنگین قلب من زارم مکن بهر خدا من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من دوست می دارم تو را (دو روزه بود دنیا) (لطفی به کرم بیش آ) (دو روزه بود دنیا) (لطفی به کرم بیش آ) وز گوشهٔ تنهایی باری بکنم آوا وز گوشهٔ تنهایی باری بکنم آوا بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را بیهوده خارم می کنی من خود نمی دانم چرا؟ با این همه بی رحمیت من دوست می دارم تو را شب ها به یاد روی تو خون است و دل، جان می کَنم ای یار سنگین قلب من زارم مکن بهر خدا من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من خود نمی دانم چرا؟ من دوست می دارم تو را من دوست می دارم تو را فقط تو را تو را