Rasmaye Roozegar

دیدی، دلت که میگیره، یهو میزنه بارون میگیره یهو میبینی اشکات از چشمات، رو گونه هات میره بغل میکنی خودتو، دور میکنی از همه خودتو دوست داری بری لب دریا، دریا باشه و تو اینا رسمای روزگاره، دنیایی که وفا نداره توو این حالت کسی کاری به کار دلت نداره تو میمونی و خودت و پیاده، بقیه سواره چیکار میخوای بکنی عزیزم، اینا رسم روزگاره اینا رسمای روزگاره، دنیایی که وفا نداره توو این حالت کسی کاری به کار دلت نداره تو میمونی و خودت و پیاده، بقیه سواره چیکار میخوای بکنی عزیزم، اینا رسم روزگاره آروم، آروم، آروم، آروم داره شبیه هم میشه کارامون آره منم عین توام، یه وقتایی میرم تو خودم دل که بگیره نفس میگیره، همه چی شکل قفس میگیره ولی نذار این زندگی، حال خوب تو ازت بگیره اینا رسمای روزگاره، دنیایی که وفا نداره توو این حالت کسی کاری به کار دلت نداره تو میمونی و خودت و پیاده، بقیه سواره چیکار میخوای بکنی عزیزم، اینا رسم روزگاره اینا رسمای روزگاره، دنیایی که وفا نداره توو این حالت کسی کاری به کار دلت نداره تو میمونی و خودت و پیاده، بقیه سواره چیکار میخوای بکنی عزیزم، اینا رسم روزگاره