باز هم در پی این شهر سپید
دست در دست سفر آمیختم
باز در شور و خیال دیدار
دست بر شاخ چنار آویختم
شاید این بار دگر
شاید این بار دگر دستم را
همچو با ماهی غرق آبی
بی نفس بی نفس
بی نفس خشک رها در دست باد
پی دستان خودت لرزانی
شاید این بار
شاید این بار مرا با همه جان
شاید این بار مرا با همه جان بپذیری
بپذیری دم در
نگذاری...
خدااااا
