Pareye Tanam Kojast

نعره های بی امونم گوش آسمونو کر کرد مگه فریادمو نشنید که داره دیر میشه برگرد ای به گوشش برسونین کسی جز من نمیتونه کوله بار غصه هاشو روی دوشش بکشونه این همه پیغوم و پسخون میفرستم که بدونه داره دنیامو به اتیش میکشونه من که جاشو پر نکردم شاید اصلا نمیدونه ای به گوشش برسونین یکی اینجا نگرونه نمیتونم بی تفاوت رو گذشته پا بزارم اون که پاره ی تنم بود چجوری تنها بزارم ای به گوشش برسونین کسی جز من نمیتونه کوله بار غصه هاشو روی دوشش بکشونه این همه پیغوم و پسخون میفرستم که بدونه داره دنیامو به آتیش میکشونه من که جاشو پر نکردم شاید اصلا نمیدونه ای به گوشش برسونید یکی اینجا نگرونه نمیتونم بی تفاوت رو گذشته پا بزارم اون که پاره ی تنم بود چجوری تنها بزارم