Αγαπημένη,
και εσύ θλιμμένη που και πάλι δε θα βγω
και εγώ κι απόψε στη σκοπιά θα νοσταλγώ
Ξέρω πώς είναι να ελπίζεις να με δεις
και νά 'ναι ατέλειωτες οι ώρες της σιωπής
Κι απόψε στη σκοπιά πονάει η μοναξιά
και εγώ, αγαπημένη μου, αντέχω
Να είσαι μακριά και νά 'μαι στη σκοπιά
γιατί μονάχα μια πατρίδα έχω
Αγαπημένη,
ζω κάποια φάση της ζωής μου δυνατή
Πάψε, μωρό μου, να ζηλεύεις το χακί
Θέλω μαζί μου την αλήθεια μου να δεις
Αυτός ο τόπος είναι έρωτας βαθύς
Κι απόψε στη σκοπιά πονάει η μοναξιά
και εγώ, αγαπημένη μου, αντέχω
Να είσαι μακριά και νά 'μαι στη σκοπιά
γιατί μονάχα μια πατρίδα έχω
