เมื่อแดนฟ้าขาดเดือน

เมื่อแดนฟ้าขาดเดือน ใครหนอจะเยือน คอยเป็นเพื่อนแดนฟ้า ลมก็ไม่รำเพยเชยมา กลิ่นบุปผา หอมไม่หวลทวนลม ชมชมเศร้าใจ เดือนพรากจากไป พาหัวใจหงอยเหงา ดาวพราวพรายแสง ก็ไม่แจ่มแจ้ง หรือจะแข่งแสงเดือน เมื่อแดนฟ้าขาดเดือน อกใจสะเทือน เหมือนเมื่อฉันขาดเธอ ใจก็ได้แต่ใฝ่ละเมอ คิดถึงเธอ มุ่งละเมอไม่วาย ใจหนอใจเรียมเอย ข้าไม่นึกเลย ว่าเดือนจะเลยจากฟ้า เดือนลับเลือนตา หรือจะกลับมาให้ข้าชมเหมือนเคย เมื่อแดนฟ้าขาดเดือน เปรียบดูก็เหมือน คล้ายแสงเดือนซ่อนเร้น จะไม่ให้กระต่ายแลเห็น แสงเดือนเพ็ญ ที่เคยเห็นแต่ก่อนมา วาสนากระต่ายน้อย ได้แต่เศร้าสร้อย เฝ้าหลงคอยคอยหา คอย คอยจนกว่า แสงเดือนจีรา จะกลับมาเยี่ยมเยือน