Mooyeh Be Marg-e-Leyli

ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم (درمان دردهای زخم کاریم) هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم (همراز ناله شبهای بیداریم) راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم (آرامش جان محنت بار من) مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم (تسکین دل پر ز خار من) آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم (آرامش جان محنت بار من) مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم (تسکین دل پر ز خار من) کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته) خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم (فکر و خیال تو ناگهانی بر دل من نشست) وَه دوریتْ قَسَمْ، رازیمُ وَ مَرْگَم (به دوریت قسم به مردنم راضیم) هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ (چشمانم مانند ریجاب است رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است) آیْ شَرطِه مْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ (عهد من همان عهدیست که مجنون بسته) لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ (لیلی من تو هستی تا زمان مردن) کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)