Paradísarfuglinn

Í dögun hvarf hún innum aðrar dyr Mig óraði ekki fyrir því sem skeði En fyrren varði – fyrirgefiði mér Feimnina – hún gjörðist veik á geði Hún gjörðist veik Hún gjörðist Veik á geði Þeir gáfu henni truntusól og tungl Og tróðu hana út með spesstöðluðu smæli En hann sem vissi allt var ómálga Afsakiði meðan að ég æli Meðan að ég Meðan að ég æli En paradísarfuglinn fló og gelti Mér finnst því líkast sem ég sé í svelti Loks kvað hún uppúr innri mann með sinn Og æpti: ég vil heim í hass og sýru og basa Þeir glottu útað eyrunum í spíss Og önsuðu: þú hefur gervinýru og vasa Þú hefur nefnilega fengið Risagervinýru með vasa Og paradísarfuglinn fló og gelti Ég fíla mig eins og ég sé í svelti En paradísarfuglinn fló og gelti Mér finnst, mér finnst eins og ég sé- Paradísarfuglinn fló og gelti Paradísarfuglinn fló og gelti Paradísarfuglinn fló og gelti Dísa- dísa- dísa- dísa-