Jestem malarzem nieszczęśliwym
Kłopoty mnie nękają wciąż
Bo choćbym nie wiem co malował
Spod pędzla mi wychodzi słoń!
Uwieczniam ciocię mą Marysię
Bez złośliwości, Boże broń!
Wszystko udało świetnie mi się
Lecz zamiast cioci siedzi słoń!
Ten portret sławę mi przyniesie
Te same oczy, uśmiech, wzrost
Wypisz-wymaluj wujo Czesiek
Tylko, że trąbę ma, nie nos!
Ze sztalugami w Polskę ruszam
Maluję wierzby, rzeczki toń
Cichutko pyta mnie pastuszek
A skąd na wierzbie wziął się słoń?
Czas płynie, sława już mnie goni
I wieniec zdobi moja skroń
"Ach, to ten słynny malarz słoni"
"Co mu na dłoń nadepnął słoń"
Lecz nawet geniusz kiedyś minie
Skończone wszystko, podaj broń!
Maluję konia gdzieś w Londynie
Patrzę - a tutaj koń jak koń!
Maluję konia gdzieś w Londynie
Patrzę - a tutaj koń jak koń!
